Dut kabuklu biti: Yoğun şekilde dallarda bulunur. Bütün ağacın kurumasına sebep olur. Sadece dutta değil birçok türde görülür. Görüldüğü diğer türler: şeftali, kayısı, ceviz, erik, kiraz.

Virgül kabuklu biti: Virgül veya midyeye benzer. Sert bir kabuğu varıdır. Polifag bir zararlıdır. Genelde elma, armut, şeftali, erik, kayısı ağaçlarında görülür ve gövde, dal ve meyvesine zarar verir.

San jose kabuklu biti: Bu zararlı dişi ve erkek olarak birbirinden farklılık gösterir. Dişileri kanatsızken erkekleri ise kanatlıdır. Bu zararlının bulunduğu dallardan birinden bir kesit alırsanız kan kırmızı renginde lekeler göreceksiniz. Bu zararlının görüldüğü ağaçlar ise elma, armut, şeftali, erik, kiraz ve muşmuladır.

Erik koşnili: Yarım küre şeklinde ve koyu kahve renklidir. Genelde tüm sert çekirdekli meyvelerde görülebilir ama en çok erikler de görülür.

İki kabarcıklı koşnil: Kabukların üst kısmında yanlara doğru iki tane kabarcık görülür. Elma ağaçlarında sıkça görülür. Bunun yanı sıra armut, ayva, erik ve cevizde de görülür.

Tüm bu zararlılarla mücadele için bazı yöntemler var. Kültürel önlemler, biyolojik önlemler ve kimyasal önlem olarak 3’e ayrılır. Kültürel önlemler; budama, sulama, gübreleme, toprak işlemenin zamanında ve tekniğine uygun olarak yapılmalı. Budama atıklarının yok edilmesi veya yakılmalı. Yabani otların temizlenmesi gerekir. Ayrıca ağacın üzerindeki böceklerin fırça veya başka bir aletle temizlenmesi gerekir ve hastalığın fazla olduğu dalların kesilip bahçeden uzaklaştırılması gerekir. Biyolojik mücadele ise bu kabuklu bitkilerin doğal düşmanları vardır. Bu faydalı böcekleri bahçede bulundurmak bitlerin azalmasını sağlayacaktır. Kimyasal mücadele ise öncelikle zararlının tespiti yapılmalı. Bunun sonucunda gerekli ilaç temin edilip ilaçlama yapılmalıdır. Bu ilacı tarım ilacı satan yerlerden temin edebilirsiniz.

Testereli arı

Bu zararlı ise ergin böcek hali 4-7 mm boyunda kızıl kahve ve siyah bacaklıdır. Kanadında üst kısmında siyah leke vardır. Dişilerde yumurta koyma borusu testere şeklindedir. Yumurtaları beyaz renklidir. Larvalar meyve içinde bıraktıkları siyah renkli artıklar tahtakurusu kokusunda olup belirleyici bir özelliktir. Bu zararlılar kışın toprak altında, ilkbahar zamanında ise bitki üzerine çıkar. Dişiler yumurtalarını çiçeklerin dip kısmı yada yaprakların üzerine bırakır. Elmada genelde yüzeyde görülürken erikte direk çekirdeğe ulaşmaya çalıştığı için orada görülür. Meyvelerde 2 mm çapında delikler görülür ve bu deliklerden dışkılarını attıkları için siyah renkte görülür. Bundan kısa bir süre sonra meyveler dökülür. Mücadelesi için kültürel, kimyasal olmak üzere 2 yöntem vardır. Kültürel önlemler de yapılabilecek olan toprak işlemesinin kış ayında yapılıp larvaların yok edilebilir. Kimyasal mücadele ise bildiğiniz üzere ilaçlamanız gerekmekte bunun için en uygun zaman yumurtaların açılmaya başladığı zamandır. Bu zaman genelde ağaçların tam çiçeklenme döneminde başlar. Bu hastalık genelde elma, armut, erikte görülür.

İç kurdu

Kelebekleri gri renklidir, kanatlarında kahverengi üçgen şeklinde lekeler bulunur. Yumurtası oval yapıda ve süt beyazı renginde büyüdükçe ortasında kırmızı bir halka görülür. Gelişimini tamamladığında elips şeklini alır kirli beyaz renkte olur. Kışın elma gövdesinin çatlamış kabuklarında, toprakta bulunur. Doğrudan meyveye zarar verir. Meyvede galeriler açarak elmanın etli kısmını yer ve çekirdeğini yiyerek içine pislikler bırakır. Mücadelesi için kültürel önlemde yapılabilecekler bahçedeki ağaçlarınızı karışık dikmeyin. Sürüm dikkatli yapılmalı ve bahçe kenarları iyi korunmalı. Haziran başlarında oluklu mukavvadan tuzak bantlar sarılıp larvalar haftalık kontroller imha ederek bu hastalıktan kurtulabilirsiniz. Biyolojik mücadelede ise larvaları yok etmek için yapılacak ilaçlamaya yararlı olacak böcekler kullanılabilir.