Dut kabuklu biti: Yoğun şekilde dallarda bulunur. Bütün ağacın kurumasına sebep olur. Sadece dutta değil birçok türde görülür. Görüldüğü diğer türler: şeftali, kayısı, ceviz, erik, kiraz.

Virgül kabuklu biti: Virgül veya midyeye benzer. Sert bir kabuğu varıdır. Polifag bir zararlıdır. Genelde elma, armut, şeftali, erik, kayısı ağaçlarında görülür ve gövde, dal ve meyvesine zarar verir.

San jose kabuklu biti: Bu zararlı dişi ve erkek olarak birbirinden farklılık gösterir. Dişileri kanatsızken erkekleri ise kanatlıdır. Bu zararlının bulunduğu dallardan birinden bir kesit alırsanız kan kırmızı renginde lekeler göreceksiniz. Bu zararlının görüldüğü ağaçlar ise elma, armut, şeftali, erik, kiraz ve muşmuladır.

Erik koşnili: Yarım küre şeklinde ve koyu kahve renklidir. Genelde tüm sert çekirdekli meyvelerde görülebilir ama en çok erikler de görülür.

İki kabarcıklı koşnil: Kabukların üst kısmında yanlara doğru iki tane kabarcık görülür. Elma ağaçlarında sıkça görülür. Bunun yanı sıra armut, ayva, erik ve cevizde de görülür.

Tüm bu zararlılarla mücadele için bazı yöntemler var. Kültürel önlemler, biyolojik önlemler ve kimyasal önlem olarak 3’e ayrılır. Kültürel önlemler; budama, sulama, gübreleme, toprak işlemenin zamanında ve tekniğine uygun olarak yapılmalı. Budama atıklarının yok edilmesi veya yakılmalı. Yabani otların temizlenmesi gerekir. Ayrıca ağacın üzerindeki böceklerin fırça veya başka bir aletle temizlenmesi gerekir ve hastalığın fazla olduğu dalların kesilip bahçeden uzaklaştırılması gerekir. Biyolojik mücadele ise bu kabuklu bitkilerin doğal düşmanları vardır. Bu faydalı böcekleri bahçede bulundurmak bitlerin azalmasını sağlayacaktır. Kimyasal mücadele ise öncelikle zararlının tespiti yapılmalı. Bunun sonucunda gerekli ilaç temin edilip ilaçlama yapılmalıdır. Bu ilacı tarım ilacı satan yerlerden temin edebilirsiniz.

Testereli arı

Bu zararlı ise ergin böcek hali 4-7 mm boyunda kızıl kahve ve siyah bacaklıdır. Kanadında üst kısmında siyah leke vardır. Dişilerde yumurta koyma borusu testere şeklindedir. Yumurtaları beyaz renklidir. Larvalar meyve içinde bıraktıkları siyah renkli artıklar tahtakurusu kokusunda olup belirleyici bir özelliktir. Bu zararlılar kışın toprak altında, ilkbahar zamanında ise bitki üzerine çıkar. Dişiler yumurtalarını çiçeklerin dip kısmı yada yaprakların üzerine bırakır. Elmada genelde yüzeyde görülürken erikte direk çekirdeğe ulaşmaya çalıştığı için orada görülür. Meyvelerde 2 mm çapında delikler görülür ve bu deliklerden dışkılarını attıkları için siyah renkte görülür. Bundan kısa bir süre sonra meyveler dökülür. Mücadelesi için kültürel, kimyasal olmak üzere 2 yöntem vardır. Kültürel önlemler de yapılabilecek olan toprak işlemesinin kış ayında yapılıp larvaların yok edilebilir. Kimyasal mücadele ise bildiğiniz üzere ilaçlamanız gerekmekte bunun için en uygun zaman yumurtaların açılmaya başladığı zamandır. Bu zaman genelde ağaçların tam çiçeklenme döneminde başlar. Bu hastalık genelde elma, armut, erikte görülür.

İç kurdu

Kelebekleri gri renklidir, kanatlarında kahverengi üçgen şeklinde lekeler bulunur. Yumurtası oval yapıda ve süt beyazı renginde büyüdükçe ortasında kırmızı bir halka görülür. Gelişimini tamamladığında elips şeklini alır kirli beyaz renkte olur. Kışın elma gövdesinin çatlamış kabuklarında, toprakta bulunur. Doğrudan meyveye zarar verir. Meyvede galeriler açarak elmanın etli kısmını yer ve çekirdeğini yiyerek içine pislikler bırakır. Mücadelesi için kültürel önlemde yapılabilecekler bahçedeki ağaçlarınızı karışık dikmeyin. Sürüm dikkatli yapılmalı ve bahçe kenarları iyi korunmalı. Haziran başlarında oluklu mukavvadan tuzak bantlar sarılıp larvalar haftalık kontroller imha ederek bu hastalıktan kurtulabilirsiniz. Biyolojik mücadelede ise larvaları yok etmek için yapılacak ilaçlamaya yararlı olacak böcekler kullanılabilir.

Kimyasal mücadelede dikkat edilmesi gerekenler!
– İlaçlamadan önce ilacın bilgilerini dikkatlice okunmalı
-Kullanılacak ilaç hazırlanıp hemen kullanılmalı bekletilmemeli.
-İlaçlanacak bitki önceden bir yaprağına deneme yapılmalı eğer bitkide ters etkisi yoksa kullanabilirsiniz.
-Sera ve çevresi temiz olmalı.
-Hastalıklı kısımlar ve yabani otlar temizlenip yakılmalı.
-Kesinlikle tavsiye edilen dozda kullanılmalı.
-Bazı hastalıklarda yaprak altlarının da ilaçlanması gerekir. (külleme – Yaprak biti)
-Kabuklu bitlerde bitki tüm gövdesi ilaçlanmalıdır.

Süs bitkileri zararlıları

• Yaprak bitleri (aphididae): Taze sürgün, yaprakları ıstıla ederek yaşar. Bitkinin dokusuna hortumunu sokarak öz suyunu emer. Kimyasal mücadelesi sürgünde ve alt taze yapraklarına hazırladığınız solüsyonu uygulayınız. İlaç teminini tarım ilacı satan yerlerden tedarik edebilirsiniz.

• Yaprak Galeri sineği: Yapraklarda küçük yaralar açar. Bu yaralardan beslenirler. Daha sonra bu delikler sararır. Zarar gören yerler sararıp kurur ve dökülürler. Kalite, verim kaybı olur. Kültürel mücadelesi yabani otlardan kurtulmalı, bitki atıkları uzaklaştırılıp imha edilmeli. Kimyasal mücadelesi ise ilaçlama yapılmalıdır. İlaca zirai ilaçlar satan yerden ulaşabilirsiniz onlar nasıl kullanmanız gerektiğini anlatacaklardır.

• Çiçek Thripsi (Thrips spp.) : Toplu iğne kadar küçüktür. Yaprak, çiçek, tomurcukta görülür ve beyazlaşma açmama gibi sorunlar yaratır. Bu yüzden mantar ve virüs hastalıkları bulaşmasına da sebep olur. Şunu bilmelisiniz ki böcekleri toptan öldüren bir ilaç kullanmamalısınız çünkü Trips, kırmızı örümcek doğal düşmanlarını da öldürür buda zararlının daha çabuk çoğalmasını sağlar. Kimyasal mücadelede Akarisitler kullanılabilir. Unutmayın tüm böcekleri öldüren bir ilaç kullanmamalısınız. Thrips mücadelesinde Methiocarb etkenli ilaç ve tüm insektisit, fungusitleri karıştırıp kullanabilirsiniz.

Süs bitkileri Hastalıkları
Hastalanma, değişen ve ilerleyen, fiziksel ve biyokimyasal olaylar birleşimidir. Hastalanma sonucu yeşil yerlerde sararma, çürüme,  gelişmede sorun, tümör görülür.

• Gülde külleme: Yaprak, sürgün, tomurcuklarda görülür, hastalıklı yaprak kıvrılır, sertleşir. Kızarır ve beyaz bir toz gibi kül rengi alır. Tomurcukların küçülmesine, açılmamasına sebep olur. Kültürel önlemlerden birisi sulama yaparken sisleme şeklinde sulamadan kaçınmalısınız, hastalıklı kısımlar budanmalı. Kimyasal mücadelede ise yaprak ve tomurcuklarda hastalık görüldüğünde uygun ilaçla ilaçlanmaya başlanmalı ve 1 hafta aralıklarla 5-6 ilaçlama yapılmalıdır.

• Güllerde karaleke: Hastalanan yaprak kısmen yada tamamen dökülür. Gövdede zayıflık, sap kısalığı, goncanın kalitesizleşmesi gözlemlenir. Tüm bitkide görülür. Başta kahverengi siyah lekeler gözlemlenir. Kültürel mücadelede düşük azotlu yüksek fosforlu gübreleme budama iyi gelebilir. Kimyasal mücadelede ise ilkbahar zamanlarında tomurcuklar açmadan hemen önce suda sıslanabilir kükürtlü preparatlar kullanabilirsiniz. Nemli döneminde ise 7-10 gün ara ile Captan veya Meneb etkenli ilaçlardan birisi ile yaprakların alt ve üst yüzleri ilaçlanmalıdır.

• Gülde pas hastalığı: Yaprak, dal, tomurcukta sarımtırak lekeler haninde görülür. Zamanla turuncuya döner. Sap ve çanaklarada bulaştığından tomurcuk sertleşir ve açmaz. Kültürel mücadelesi hastalıklı kısım toplanarak imha edilmeli ya da gömmelisiniz. Bitkiyi sık dikmemelisiniz, bol havalandırma önemli, fazla gübre kullanmamalı. Kimyasal mücadele ise çiçek tomurcukları kırmızı uç göstermeden 20-25 gün önce 3 defa ilaçlama yapmalılar.

• Gül Botrytis yanıklığı: Bu hastalık nemli, sıcak ve havalandırılmayan yerlerde görülür. Tomurcukların üstünde kurşuni bir küf tabakası oluşur, tomurcuklar da gelişmeme görülür. Bazen de hastalık tomurcuktan çiçek sapına geçer ve çürütür. Kültürel mücadelede ise hastalığın görüldüğü yerde havalandırılması çok önemli. Sonbaharda budama yapılması. Kimyasal mücadelede ise Captan veya Thiram etkili ilaçlardan herhangi biri 100 litre suya 200 gr. 2-3 düzenli ilaçlama yapılmalı

• Güllerde solgunluk hastalığı: Güllerde birden bire solma görülür. Hastalık aşağıdan yukarıya doğru ilerler. Bunun sebebi bitkinin kökü sağlam gözükse de iletim demetlerinde hastalık veya tıkanıklık vardır. Kültürel mücadelede dikimden önce toprak sterilizasyonu yapılmalıdır. Hastalıklı bitki kullanılmamalıdır. Hastalığa yakalanan bitkiler sökülmeli yıkanmalıdır. Yerleri değiştirilmelidir. Kimyasal mücadelesi ise çelikler bakırlı veya Propinebli ilaçlardan biri ile hazırlanan solüsyona batırılarak dikilmelidir.

Gül ve hastalık

O çok sevdiğimiz, masallara konu olan, kokusuyla bizi büyüleyen essiz güzellikte olan canlılar; güller. Hemen hemen her bahçede, parkta, balkonda görebiliriz. Genel olarak bakımı kolaydır. Bakımı ve budaması düzenli olarak yapılıyorsa hastalanmaları için hiçbir sebep kalamaz. Lakin dış etkenlerden tutunda çevresindeki başka bitkilerden gelen hastalıklardan dolayı bile bitkinin zarar görebilir. Doğru sulama yapılmaması da hastalığı ilerletebilir. Gülde görülen hastalıklardan bazıları;

• Pas hastalığı: Yapraklarda kurumaya, sararmalar bu hastalığın belirtisidir. Bu hastalık asalak mantarların sebep olduğu bir bitki hastalığıdır. Bu hastalıktan kurtulmak için öncelikle hastalanan bitkinin diğerlerinden uzaklaştırılması gerekli daha sonra sararan yaprakların temizlenmesi gerekli. Tarım ilaçları satılan yerlerden alınan ilaçla, ilaçlanmalıdır.
• Kara Leke hastalığı: Genelde yapraklarında görülür. Yuvarlak kara renklidir. Yaprak altında veya üstünde bulunur ve giderek büyür. Bu hastalık görüldüğünde hemen sararan yaprakların toplanıp uzaklaştırılması gerekir. İlaçlama yapılması gerekir. Genelde aksamları 7-14 gün arayla ilaçlanmalıdır.
• Yaprak biti: Güllerin yapraklarının sararmasıyla başlar ve çok sık görülen bir hastalıktır. Gülün taze sürgünlerinde ve yaprak altlarında bulunur. Öncelikle yapmanız gereken bitkiyi diğer bitkilerden uzaklaştırmak olmalı. Toprağının değişmesi ve sararan yaprakların temizlenmesi gerekir. Daha sonra tarım ilacı satılan bir yerden aldığınız ilacı 15 günde bir uygulamanız gerekmektedir.