Alem: Plantae
Bölüm: Gymospermae
Sınıf: Pinopsida
Takım: Pinales
Aile: Pinaceae
Tür: Pinus
Cins :Pinus nigra

Bu ağaç ülkemizin birçok yerinde doğal olarak yetişmektedir. Sivas’ta da bolca bulunmaktadır. Coğrafi olarak geniş yayılışa sahip çam türü olan karaçam ülkemizde 400-2100 m yükseltilerde yer alır.Yaşlı gövdesi derin çatlaklı, kalın ve boz renkli kabukları vardır. 40 m kadar boy, 1 m den çok çap yapabilen silindir biçiminde düzgün gövdeye sahiptir. Tepe yapısı, azman yapmaya eğilimli olduğu halde, yüksek mıntıkalarda ve sık meşcerelerde dar ve küçüktür. Gençlikte büyümesi çabuktur.Toprak istekleri bakımından çok seçici değildir. Her türlü toprağa uyum sağlar. Dona ve kuraklığa dayanıklıdır. Bu sayede Sivas’ta kolayca yetişebilir.

İğde: Eleagnus

Alem: Plantae
Bölüm: Magnoliophyta
Sınıf: Magnoliopsida
Familya: Eleagnaceae
Cins: Eleagnus sp.

Bilimsel adı Eleagnus olan bitkinin Türkçesi iğdedir. 40 tane kadar türü olan bu bitkinin ülkemizde Eleagnus angustifolia doğal olarak yetişir. Çalı formunda da bulabilirsiniz. Yaprakları sarmal, üzerleri gümüş renkli tüyleri vardır.  Çiçekleri çan şeklindedir ve kokuludur. Haziran ayında çiçek açar. Meyvesinin yenilebilir olduğunu biliyorsunuzdur. Güneşli ve gölgeli alanları sever. Süzek toprak sever ama kireçli topraklarda da yetişebilir. Donlara karşı dayanıklı olması bizim için en önemli nokta. Bu sayede Sivas’ta kolayca kullanılabilir.

Ihlamur: Tilia tomentosa

Alem: Plantae
Bölüm: Magnoliophyta
Sınıf: Magnoliopsida
Takım: Malvales
Aile: Tiliaceae
Cins: Tilia

Bilimsel adı Tilia tomentosa olan bu bitkimiz hepimizin tanıdığı ıhlamur. Hoş kokusuyla tanıdığımız ıhlamur Sivas’ta yetiştiğini ve donlara karışı dayanıklı olduğunu biliyor muydunuz? Türkiye’de birçok yerde bulunur. Yaşı ilerledikçe daha hızlı büyüyen ıhlamur güzel geniş gölgelik alan sağlar. Kışın yaprak döker.  Haziran- temmuz başında çiçeklenir. Çiçekleri sarı veya beyaz renkli olup sarkık bir şemsiyeyi andırır. Kuraklığa dayanıklı olup güneşli yerleri severler. Yumuşak, organik maddelerce zengin humuslu toprağa bayılırlar.

Huş: Betula alba

Alem: Plantae
Bölüm: Magnoliophyta
Sınıf: Magnoliopsid
Takım: Fagales
Aile: Betulaceae
Cins: Betula sp.

Bilimsel adı Betula olan Türkçesi ise Huş olan bu ağacımız Türkiye’de doğal olarak bulunmaktadır. Kışları yaprak döken bu ağacımız düzgün gövdelidir. Tüm huşlar ışığı severler; derin, süzek toprakları severler. Bu güzel bitki dona dayanıklıdır. Bu sayede bahçeniz de gönül rahatlığı ile kullanabilirsiniz.

Acer: Akçaağaç

Alem: Plantae
Bölüm: Magnoliophyta
Takım: Sapindales
Aile: Aceraceae
Cins: Acer sp.

Bilimsel adı Acer olan Akçaağaçın 100 den fazla türü vardır. Tohumları çift kanatlıdır ve salkım halinde bulunur. Yaprakları karşılıklı dizilmiştir. Son baharda sarı- kırmızı renk alır. Özel toprak isteği yoktur. Dona karşı dayanıklıdır. Ilıman mevsimleri sever.  Yapraklarının renkleri sayesinde çok farklı bir görüntü elde eden bu güzel ağaç Sivas’ta çokça tercih edilir ve sıkça görürsünüz. Rüzgara ve kirli havaya dayanıklı olması sayesinde kent ortamına dayanıklıdır.

Diş budak: Frexinus sp.

Alem: Plantae
Bölüm: Magnoliophyta
Sınıf: Magnoliopsida
Takım: Lamiales
Aile: Oleaceae
Cins: Fraxinus

Diş budağın bilimsel adı Fraxinus. Bir çok türü olan bu bitki kışın yapraklarını döker. Yaprakları tüysüdür, karşılıklıı ve sarmal dizilişlidir. 10-30m arasında değişebilen dolgun ve düzgün gövdelidir. Sulak ve derin toprakları severler. Dona karşı dayanıklı olması Sivas’ta çokça kullanılmasının sebeplerinden biridir.

Akasya: Acacia sp

Alem: Plantae
Bölüm: Magnoliophyta
Sınıf: Magnoliopsida
Takım: Fabales
Aile: Fabaceae
Cins: Acacia sp.

Bilimsel adı Acacia olanak akasyanın birçok türü vardır. Kışın yaprak döker. Bir yaprakçıktan meydana gelen bu ağacın çiçekleri çok güzeldir. Baglagillerden olduğu için havadan aldığı azotu toprağa iletir bu sayede azotça fakir olan topraklarda rahatça yetişebilir. Çabuk büyürler, sıcaklığa ve susuzluğa dayanıklıdır. Dona karşı dayanıklı olması Sivas’ta rahatça dikebileceğiniz anlamına gelir.

Atkestanesi: Aesculus

Alem: Plantae
Bölüm: Magnoliophyta
Sınıf: Magnoliopsida
Takım: Sapindales
Aile: Sapindaceae
Tür: Aesculus

Latincesi Aesculus olan Atkestanesi olarak bilinen ağaçtır. Genelde büyük ağaçlar olarak bulunur. Çiçekleri salkım şeklinde olup mayısta açarlar. Çiçekleri gösterişlidir. Yaprakları 5 parçadır genelde. Meyveleri yenmez.  Derin ve taze topraklardan hoşlanır, soğuk iklime dayanıklıdır. Soğuğa karşı dayanıklı olması Sivas’ta çokça tercih edilmesinin başlıca sebeplerden biridir. Sıcak ve güneşli yerlere uyumludur. Gölgeden de hoşlanır.

–Fidanı dikeceğiniz alanı belirledikten sonra, fidanın saksısı kadar çukur açılır.

–Fidan saksısından çıkartılır.

-Açtığınız çukurun merkezine fidanı yerleştirin. Dikkat edin fidanı yamuk koymayın.

-Üstüne toprak eklenir ve iyice bastırarak sıkıştırılır.

-Bu işlemden sonra fidanın çevresine sulama çanağı açılır.

–Fidana can suyu verilir.

İşte bu kadar basit size bu aşamada gübre vermeniz önermiyoruz. Bitkinizin gözlemleyin ilerleyen dönemlerde ihtiyaç duyarsanız kullanabilirsiniz.  Dikkat etmeniz gerekenlerden birisi ise eğer çıplak köklü fidan dikiyorsanız mevsiminde dikmenizi öneriyorum. Tüplü fidanları yılın her mevsiminde dikebilirsiniz. Yağmurlu havada dikim yapmamanızı öneriyorum.

1-Hastalıksız fidan almış olursunuz.
2-Kaliteli fidan dikmiş olursunuz.
3-Devlet tarafından denetlenmiş fidan dikmiş olursunuz.
4-Destekleme alabileceğiniz fidan dikersiniz.

Açık köklü fidan nedir?

Fidanlar aşı yerleri dışarıda kalacak şekilde toprağa gömülü halde bulunur. Bu durum bitkinin kurumaması için yapılır. Aralık-nisan aylarında köklü olarak satışa sunulur ve nisan-mayıstan itibaren sürgün vermeye başlar. Tutmama ihtimali azda olsa vardır.

Tüplü Fidan nedir?

Fidanların aşı yerleri toprak üzerinde kalacak şekilde tüplere dikilmiş haline denir. Yılın her mevsimi dikime uygundur. Kış aylarında gönül rahatlığıyla dikebilirsiniz. Tüplü fidan olduğundan dolayı tutmama veya da kuruma gibi bir risk kalmaz. Kökleri gelişmiş olup meyve verimine uygundur.

Yaşlı meyve fidanı nedir?

Yaşlı meyve fidanı diktiğiniz sene size meyve veren ağaçtır. Bu ağaçlar 5-7 yaşındadır. Ben fidanın büyümesini bekleyemem, dalından hemen meyve yemek istiyorum diyorsanız size en uygun grup budur.

Amerikan sarmaşığı: Parthenocissus quinquefolia

Alem: Plantae
Bölüm: Magnoliophyta
Sınıf: Magnoliopsida
Takım: Rhamnales
Aile: Vitaceae
Cins: Parthenocissus
Tür: Parthenocissus quinquefolia

Bilimsel adı Parthenocissus quinquefolia olan halk arasında Amerikan sarmaşığı veya da hazan dalı olarak da bilinen bu sarmaşık türü Sivas’ta çokça kullanılmakta.  Kurak, hava kirliliğine dayanıklıdır. Kışın -25, -30’ C’ye kadar dayanırlar. İşte bu yüzden Sivas’ta çok rahat dikilebilir. Yaprakları oval, uzun sapları olan bitki baharda yeşil rengindedir. Yaprakları asma yaprağını andırır.

Sonbahara doğru kırmızı rengine döner. Sonbaharda kırmızıya dönen yapraklar dökülür ve bahçenizde görsel bir şölen olur. Yazı mevsiminde küçük yeşil çiçekler açar bu çiçekler sonbahara doğru mor renge dönüşerek birer meyve olur. Bu meyvelere kuşlar bayılır. Bu sayede bahçenizden kuş sesi eksik olmaz ama siz sakın aldanıp bu meyveleri yemeyin çünkü insanlar için zehirlidir.  Amerikan sarmaşığı çok hızlı büyür kıza sürede istediğiniz görüntüyü elde edebilirsiniz. Bu sarmaşığı ister bina giydirmede isterseniz de kuru bir ağaca sardırmada kullanabilirsiniz. Amerikan sarmaşığı o kadar hızlı büyür ki bazen budama yapmanız gerekebilir. İstemediğiniz dalları ilkbaharda kesebilirsiniz. Güzel bir şekil alması ve istediğiniz gibi büyümesinde budama çok önemlidir. Her türlü toprakta yetişen bu bitki sulamayı sever. Güneşli veya gölgeli yer ayrımı yapmadan gelişimini sürdürür.

Hanımeli: Lonicera periclymenum

Alem: Plantea
Şube: Magnoliophyta
Sınıf: Magnoliopsida
Takım: Dipsacales
Aile: Caprifoliaceae
Cins: Lonicera
Tür: Lonicera periclymenum

Bilimsel adı Lonicera periclymenum  olan Hanımeli bitkisi hoş kokulu bir sarmaşık türüdür.  Türkçede hanımeli olmasındaki sebep ise çiçekleri açmadan önceki hali zarif ve narin görüntüsünden dolayı hanım eline benzetilmiş bu yüzden de halk arasında hanımeli olarak bilinmekte. Hoş kokulu bu bitkinin böyle zarif görüntüsüne aldanmayın kendisi -30 dereceye kadar soğuklara dayanabiliyor. Bu yüzden Sivas’ta rahatlıkla kullanabileceğiniz bir sarmaşık türüdür. Yetiştiği yere göre yaprak dökebilir. İlkbahardan sonbahara kadar aralıksız çiçek açabilir.Bu güzel çiçek için güneş çok önemli, güneşli yerleri çok sever eğer ev içerisinde bakacaksanız kesinlikle balkonda bulundurmalısınız.

 Bol güneşten ve yarı gölgeli yerleri sever. Eğer yeterli güneş alamazsa çiçek açma süresi uzar.  Toprak açısından çok seçici değildir. Eğer saksıda bakacaksanız humuslu bir toprak seçmenizi öneriyorum. Sulamasında ise dikkat etmeniz gereken şey toprağının kurumaması. İlkbahar ve sonbahara kadar bu süre içerisinde sulamasına dikkat etmeli ve toprağı nemli olmalı. Budama yaparken çok dikkat etmelisiniz çünkü budama yapılan hanımeli bir sonraki yaz geç çiçek açar. Bu sarmaşığı ister bahçenizde ister balkonunuzda kullanabilirsiniz. Pergola ve duvar örtmede başarılıdır. Hoş kokusu sayesinde sizi mest eder ve güzel çiçekleri sayesinde dikkat çekicidir. Kirli hava koşullarına dayanıklı olması da başka bir artıdır.

Çardak gülü: Rosa rampicanti

Alem: Plantae
Bölüm: Magnoliophyta
Sınıf: Magnoliopsida
Takım: Rosales
Aile: Rosaceae
Cins: Rosa
Tür: Rosa rampicanti

Bilimsel acı Rosa rampicanti olan aslında hepimizin bildiği Çardak gül. Halk arasında sarmaşık gül olarak da bilinmekte. Hepimizin alışık olduğu bu bitkiyi  birçok bahçede görebilirsiniz. Çok çiçekli, sarılıcı olması ve donlara karşı dayanıklı olması tercih edilmesindeki önemli etkenlerden biri. Türlerine göre kokulu olanları bulunmaktadır. Güneşi yerleri severler. Toprak açısından da çok seçici değildir. Bakımı ise gayet kolay sulamasına dikkat edildikten sonra çok hızla büyürler. Sarmaşık güller genelde bahçe için kullanılır ev içinde pek tavsiye etmiyorum ama teraslarda, cephe giydirmede, çit bitkisi olarak istediğiniz yerlerde kullanabilirsiniz.

Gübre nedir?

Bitkinin gelişimini artırmak, ürün miktarını çoğaltmak, niteliklerini iyileştirmek amacı ile toprağa ve bitkiye uygulanan, içinde çokça besin maddesi bulunduran bileşiklere gübre denir.

Gübreleme nedir?

Üretimde verim ve kaliteyi istenilen gibi ayarlamak için içerisinde bir veya

birden çok bitki besin maddesi bulunan organik ve inorganik bileşiklerin

toprağa veya bitkiye verilmesidir.

Gübrelemenin yararları nelerdir?
-Toprağın verim gücünü yükseltmek
-Ürün kalitesini arttırmak
-Toprak verimliliğinin sürekliliği artar
-Bitkilere daha iyi gelişme ortamı sağlar
-Topraktan uzaklaşan besinler tekrar toprağa kazandırılır

Gübreyi nasıl ve ne zaman kullanılmalı?
Bu soruya söyle cevap verebiliriz. Gübre verilme şekli ve gübrelerin uygulama zamanı. Bunu açıklayacak olursak;

Gübrelerin Verilme Şekli
Genellikle gübre el veya makine ile toprağın üstüne serpilerek verilir veya da bitkiden belirli uzaklıkta olmak üzere çizgi halindeki bir banda veya bitki etrafındaki ocağa verilir.

Serpme usulü gübreleme:
Gübre ya ekimden önce toprak yüzeyine serpilir ve toprağa gömülür ya da ekimden hemen önce yapılabilir bu işlem. Bazı zamanlarda bitkinin ihtiyacı olan gübrenin hepsi bir seferde ekimden önce veya ekim sırasında verilmez, gübreleme işlemi bölünür mesela bir kısmı ekimde bir kısmı da bitkinin gelişim döneminde verilir böylece gübrelemenin yararını daha çok görürsünüz. Bitki gelişmeye başladıktan sonra verilen gübreler azotlu veya nitratlı gübreler olmalı. Fosforlu gübreler bitki gelişiminde serpme usulü ile verilmemelidir. Fosforlu gübreler ekimden önce veya ekim sırasında tohum derinliğine gömülmeli.

Bant usulü gübreleme:
bant usulü gübrelemede mibzer, pulluk veya çapa kullanılabilir. Araştırmalara göre bu yöntem daha yararlı olduğu bilinmekte. Gübre banda verildiği zaman bitkinin küçük olan kökleri bandan salınan gübreyi kolayca yararlanır ve büyür. Bantta verilen gübre özellikle fosfor bitkiye faydası uzun süre devam eder. Serpme usulü ile verilen gübredeki fosfor toprakta kireç veya da diğer maddelere dönüşerek bitkinin yararlanamayacağı, zor yararlanacağı bir yapıya dönüşür.

Gübrelerin uygulama zamanı
Gübrelerin mahsul artışındaki etkisine göre gübre uygulama zamanı üçe ayrılır;

-Bölgenin iklimine
-Toprağın karakterine
-Gübrelenecek bitkinin cinsine ve verilecek gübrenin çeşidine göre ayarlanması gerekmektedir.

Buradaki asıl amaç bitkinin ihtiyacı olduğu zaman ona gerekli olan besin maddesini sağlamaktır. Bu sebepten bazı bölgelerdeki bitkilere bir seferde verilmesi gerekli olan gübrenin hepsi bir seferde verilirken genellikle ekim esnasında bazense bu miktarı bölmek gerektiğinden bitkinin gelişimine göre bir veya birkaç defa olmak üzere verilir. Gübrelemenin zamanlaması çok önemli geç veya erken verilmesi durumunda herhangi bir fayda gözlemlenemez.

Gübre verme zamanı önemli konulardan biridir. Diğer önemli bir konu ise tohumun çimlenmesi için toprakta yeteri kadar besin maddesi bulunmasını sağlamak ve gübreleme zamanını buna göre ayarlamalısınız. Eğer bunlara dikkat etmezseniz gübrenin herhangi bir yararını göremezsiniz.

Gübreleme zamanıyla ilgili genel bir zaman vermek doğru olmaz çünkü bölgeden bölgeye göre zaman farklılığı gösterebilir. Gübreleme zaman ile ilgili genel olarak uyulması gereken kurallar:

Fosforlu gübrelerin verilme zamanı:
Fosforlu gübreler ekimden, dikimden hemen önce veya ekim sırasında verilmeli. Toprağa mutlaka gömülmelidir. Çok erken verildiği zaman toprakta bitkinin yararlanamayacağı şekle dönüşür. Geç verildiğinde ise bitki büyüdüğü için üstte kalacağından bitkiyi yakabilir. Yani Fosforlu gübreyi tek seferde ya ekimden hemen önce yada ekim sırasında toprağa tohum derinliğinde gömmek gerekir.

Potasyumlu gübrelerin verilme zamanı
Genelde topraklarımızda yeterli potasyum bulunur ama bazı durumlarda eksikliği görülebilir. Bunun gibi durumlarda yapmanız gerekenlerden biri

toprak analizi. Eğer toprakta potasyum

eksikliği görülürse potasyumlu gübre verilmeli. Bu gübre ekim ve dikim zamanında verilmeli.

Azotlu gübrelerin verilme zamanı:

Azotlu gübreler toprakta hareketli gübre oldukları için yağışlı ve sulama suyu yıkamak veya gaz halinde uçarak kayıplara uğrayabilir.

Azot toprakta bulundurmak bitki için faydalı olacağından gübrelemeyi bölerek yapmakta fayda var. Dikim esnası ve bitkinin büyüme esnasında bölünerek verilmelidir.